MALI ang hinuha na ang 1925 Monroe Report ( Ulat) ay walang pasubali ang suporta sa desisyon ng US Bureau of Education na gamitin ang wikang Ingles, na banyagang wika sa 99% ng mga tahanan sa Pilipinas noon, bilang midyum ng pagtuturo sa bulinggetong na kayumangging mga kapatid ni Big Bill Taft. Sa katunayan, ang ulat ay nagpapaliwanag na ang problema sa wikang Ingles ang nagpasahol sa edukasyon ng mga Pilipino.

Sinabi ni Ambeth Ocampo na nakalulungkot na ang 1925 Monroe Report ay nauukol pa rin hanggang sa kasalukuyan sapagkat wala naman gaanong nagbago sa nakalipas na 98 taon.  ( https://opinion.inquirer.net/142035/philippine- edukasyon-1925-vs-2021#ixzz86gfxUhSY ).

Inaanyayahan ang mga nagbabasa ng pitak na ito na minahin ang 677 pahina na Monroe Report sa https://quod.lib.umich.edu/p/philamer/ahk8495.0001.001?view=toc

Ang Ulat ay nagpugay sa 25 taon pagpupunyagi ng US Bureau of Education ngunit nagtimping tuligsain ang desisyon nitong gamitin ang Ingles bilang midyum ng pagtuturo dahil sa kakaibang sitwasyon ng Pilipinas na may napakaraming diyalekto at walang komon na wika. Kinilala ng Ulat na ang pinakamabigat na hamon ang mapagtagumpayan ang kapansanan sa wikang banyaga.

Tama man o mali, nagpasya sila laban sa malawakang paggamit ng alinman sa isa o ilang mga diyalekto at nagsimulang mag-organisa ng pagtuturo sa Ingles. “MULA SA ARAW NA IYON HANGGANG NGAYON, LAHAT NG PROBLEMA SA EDUKASYON SA PILIPINAS AY MGA PROBLEMANG DULOT NG WIKANG BANYAGA (sariling salin).” “ Mula sa araw na pumasok ang batang Pilipino sa paaralan ay nahaharap siya sa dobleng pangangailangan na magsanay ng mabuti sa kakaibang dila at pagsasagawa ng mga gawain sa paaralan dito.” (p 127 ng ulat).

Hindi madaling mag-aral ng wikang Ingles. Sinabi ng Ulat na ang batang Pilipino ay “napipilitang kabisaduhin ang kumplikadong pagpipino ng isang “unphonetic” na wika na ang ritmo, istres,at silabikasyon ay gumaganap ng isang nangingibabaw na papel sa paghahatid ng mas banayad na mga lilim ng kahulugan ng salita.” Ang puntong ito ay napakahalaga sapagkat ang mga wikang Pilipino tulad ng Tagalog, Ilokano, Binisaya ay halos ganap na hindi katulad ng wikang Ingles na isang napaka-staccato at impit na wika. Kailangang makabisado ng batang Pilipino ang mahigit 6,000 homonyms na nahahati sa mga homophone (mga salitang magkapareho ang tunog ngunit magkaiba ang baybay at kahulugan: there, their, they’re) at homographs (mga salitang may parehong baybay at tunog, ngunit may magkaibang kahulugan: “ bass” na isang uri ng isda at “bass” na instrumento ng musika). Bilang karagdagan, maraming hindi regular na pandiwa at mga salita na may tahimik na mga titik tulad ng b, t, h, k, w, na dapat nakasulat sa papel ngunit hindi binibigkas ng bibig tulad ng “comb, fasten, hour, knee, answer.”

Binigyang-diin ng Ulat na mga gurong lubos na sinanay ang dadaig sa kapansanan sa wikang banyaga. Sa kasamaang palad, ang mga titser ay hindi sapat na nasanay para sa “superhuman” na misyon na ito (pahina 128, Monroe Report). Hindi lamang dapat matutong bumasa, sumulat at magsalita ang batang Pilipino ng mahirap na wikang Ingles, ngunit dapat niyang maisakatuparan ito sa ilalim ng mga gurong hindi kailanman nakabuo ng kadalubhasaan sa Ingles. Walang mabuting modelong magagaya ang bata sa titser na sablay sa Ingles.

Ang talahanayan 7 sa pahina 128 ng Ulat ay naglalahad ng masamang epekto ng Ingles sa pagkatuto ng batang Pilipino. Maliban sa “arithmetic computation” na hindi nangangailangan ng pagbabasa sa Ingles upang makakuha ng kasanayan sa pagkukuwenta, ang mga batang Pilipino ay lubhang atrasado sa kanilang katapat na amerikanong bata na pangkaraniwan ang marka sa “arithmetic reasoning” ng kalahating taon, sa bokabularyo at pagbabasa ng pangungusap ng 1 at ½ taon, at pagbabasa ng talata ng 2 at ½ taon.

Ano kaya ang marka ng mga mag-aaral sa mga internasyonal na pagtatasa kung ang pagsusulit ay isinasagawa sa Filipino, tanong ni Ocampo. Sa pahina 181, pinahalagahan ng Monroe Report ang bisa ng sariling wika, “Lahat ng gawain sa paaralan ay ginagawa sa wikang banyaga. Ang mga marka ng Filipino sa mga pagsusulit sa ngayon ay mas mababa kaysa sa kung ang pagtuturo ay nasa katutubong wika, at kung ang mga pagsusulit ay ibinigay sa wikang iyon.”

AUTHOR PROFILE

Magi Gunigundo