ANG Pilipinas ay may sukat na 30 milyon kilometro kuadrado at maliban na lamang kung may reklamasyon, limitado at di na ito madaradagan kaya’t patuloy ang pagtaas ng presyo ng lupa. At dahil patuloy ang paglaki ng ating populasyon, maling daan ang panukala ng ilang mambabatas na payagan ang dayuhang mag may-ari ng lupa, maliban kung mamanahin niya ito, na mahigpit na pinagbawal ng ating saligang batas mula pa noon 1935. Sa ngayon, ang mga dayuhan ay maaaring bumili ng mga yunit ng condominium at umupa ng lupa, tulad ng mga nasa economic zone.

Nasa plenaryo na ng Malaking Kapulungan ang Kapasyahan ng Parehong Kapulungan( Resolution of Both Houses) Blg 2 na nagmumungkahi na idagdag ang pariralang “maliban kung itinakda ng batas” sa mga probisyon na pang ekonomiya sa ilalim ng Artikulo XII, XIV, at XVI ng 1987 Konstitusyon.

Ang pariralang ito ay magbibigay daan sa Kongreso na magpasa ng mga batas na magpapaluwag sa pagbabawal sa pagmamay-ari ng dayuhan o pamamahala ng dayuhan ng mga lupa, ang mga likas na yaman, mga pampublikong transportasyon, mga institusyong pang-edukasyon, mass media, at mga kumpanya ng advertising.

Dadagsain daw ng maraming dayuhan mamumuhunan ang Pilipinas sa pagpapahintulot sa dayuhan na mag-ari ng lupa na isang pangunahing insentibo. May karagdagang kapital para sa imprastraktura , trabaho , buwis at teknolohiya ang magpapasigla sa ating ekonomiya subalit wala naman maipakitang datos ng mga dalubhasa na magpapatibay sa haka-hakang ito. Sa katunayan, sinalungat pa nga ni Marvin Tort ang positibong epekto ng panukala at itinuro ang Communist China bilang patunay na kahit walang pagmamay-ari ng lupa ang dayuhan sa China, naglalagay pa rin ang dayuhan ng pera doon. Mas mainam na insentibo ang pagpapairal ng mga kontrata kesa sa pag-aari ng lupa, ayon kay Walter Rostow. Ito ang dapat pagtuunan ng pansin paano mawawala ang masamang reputasyon ng Pilipinas na hindi marunong gumalang sa mga napagkasunduang kontrata tulad ng nangyari sa Fraport- Naia 3 project at ng BDZ – Laguna de bay dredging project.

Huwag tayong maganyak sa positibong epekto raw ng pagbabago ng patakaran sapagkat may hatid din itong negatibong epekto: itutulak nito pataas ang mga presyo ng lupa ngayon, at ang karamihan ng 110 milyon Pilipino, na sa ngayon ay nangungupahan lang, ay hindi na kakayanin makabili ng sariling lupa sa sariling bansa.

Ang backlog ng pabahay ay 3.9 milyong sambahayan noon 2011. Ipagpalagay na ang paggawa ng mga yunit ng pabahay ay mag-average ng 200,000 yunit bawat taon mula 2012 hanggang 2030, mananatili pa rin ang backlog at dahil patuloy ang pagdami ng mga Pilipino, aabot ito sa 6.5 milyong sambahayan sa 2030. (http://industry.gov.ph/industry/housing/)

Mauunawaan natin sa Krivenko vs. Register of Deeds, 79 Phil 461, November 15, 1947 ang diwa ng Pilipinas ay para sa Pilipino lamang.

“Sinulat ni Propesor Aruego na mula pa noong mga araw ng pagbubukas ng 1935 Constitutional Convention, ang isa sa mga nakapirmi at nangingibabaw na layunin nito ay ang pangangalaga at pagsasabansa ng mga likas na yaman ng Pilipinas. (2 Aruego, Framing of the Philippine Constitution, p 592.) Ito ay pinagtibay ng mga miyembro ng 1935 Constitutional Convention na ngayon ay mga mahistrado ng Korte (G. Justice Perfecto, G. Justice Briones, at G. Justice Hontiveros). At, sa katunayan, kung sa ilalim ng Artikulo XIV, seksyon 8, ng 1935 Saligang Batas, ang isang dayuhan ay hindi maaaring mag may ari ng isang maliit na jitney para ipaarkila, tiyak na hindi mahirap unawain na hindi rin siya pinapayagan na magmamay-ari ng isang piraso ng lupa.”

Sinabi ni Delegado Ledesma ng 1935 Constitutional Convention na “ ang hindi pagsali sa mga dayuhan sa pribilehiyo na mag-ari ng lupang pang- agrikultura na pag-aari ng publiko ay isang kinakailangang bahagi ng Public Land Laws ng Pilipinas na tinataguyod ang ideyang pangalagaan ang Pilipinas para sa mga Pilipino. ”

Idiniin ni Delegado Montilla na “sa kumpletong nasyonalisasyon ng ating mga lupain at likas na yaman maiintindihan na ang ipinagkaloob sa atin ng Diyos ay dapat isang daang porsyento nasa kamay ng mga Pilipino. Ang mga lupain at likas na yaman ng bansa ay maihahalintulad sa mga mahahalagang bahagi ng katawan ng isang tao, na kung hindi mo hawak at kontrolado ang mga bahaging ito ay maaaring maging sanhi ng agarang kamatayan o pagpapaikli ng iyong buhay. Kung hindi natin ganap na maisasabansa ang dalawang ito na ating pinakamahalagang mga pag-aari, natatakot ako na darating ang oras na magsisisi tayo bakit pa tayo ipinanganak. Ang ating kalayaan ay magiging isang pangungutya lamang, sapagkat ano pa ang saysay ng ating kalayaan kung ang isang bahagi ng ating bansa ay wala sa ating mga kamay bagkus ay nasa mga dayuhan? ”

Ang layunin ng 1935 Constitution na pangangalagaan ang pambansang patrimonya para sa lahat at susunod pang henerasyon ng mga Pilipino ay pinagpatuloy sa mga probisyon ng 1973 at 1987 Constitution.

Nananatiling makabuluhan pa rin magpasahanggang ngayon ang diwa bakit hindi dapat payagan ang dayuhang magmay-ari ng lupa.

AUTHOR PROFILE

Magi Gunigundo